فنآوری و مدرنیزه شدن زندگی و همچنین گسترش زندگی شهری و فرهنگ آپارتمانی، اگر چه از بسیاری جهات، رفاه و آسایش را برای بشر امروزی به ارمغان آورده است، اما از طرف دیگر با كاهش تحرك و فعالیت بدنی همراه بوده و سلامت جسمانی و آمادگی قلبی عروقی انسان را تحت تأثیر قرار داده است. زندگی شهری تا حدود زیادی چرخهی طبیعی زندگی و خصوصاً فعالیتهای حركتی را محدود كرده و انسان امروزی را به واسطهی فقر حركتی، در معرض ابتلاء به بیماریهایی همچون افزایش فشار خون، افزایش چربی و عوارضی چون چاقی، تغییر شكل وضعیتی استخوانها، ضعف عضلانی و ضعف عمومی در مقابله با انواع بیماریها قرار داده است (پیروی، 1383).
كودكان و نوجوانان باید هر روز به فعالیتهای منظم و سخت ورزشی بر اساس قدرت بدنیشان وادار شوند تا قدمهای صحیح، به سوی آمادگی و كارآیی بدن برداشته شود. توجه به كارآیی بدن موجب میشود استخوانها، پِیها و عضلههای بدن برای اجرای حركات و فعالیتها نیرومند شود. دستگاههای تنفس و جریان خون نیز تا حد بسیاری از اجرای برنامهها و حركتهای صحیح ورزشی سود میبرند. هر چه برنامههای متناسب ورزشی، زودتر و در سنین كمتری اجرا شود، ابتلای به امراض قلبی و دیگر نارساییها كمتر خواهد بود. ارتباط بین آمادگی بدن و سرعت انتقال، یادگیری، انضباط، سازگاری با محیط، ایجاد صفات اجتماعی و تعاون با دیگران غیر قابل تردید است و باید مربیان به آن توجه نمایند، مهارتهای بدنی زاییدهی قدرت، استقامت و چابكی بدن است و با اجرای برنامههای صحیح ورزشی به دست میآید (پیروی، 1383).
1-3. ضرورت و اهمیت
تأثیر ورزش بر سلامتی جسم و روح و روان دانشآموزان حیاتی بوده و فعالیتهای ورزشی سبب توسعهی مهارتهای روانی ـ حركتی و افزایش آمادگی جسمانی دانشآموزان میشود و گامی مؤثر در ارتقای بهداشت روانی دانشآموزان است. دانشآموزی كه قدرت و كارآیی لازم بدنی را دارد قادر است وظایف و كارهای روزانهی خود را بدون احساس خستگی انجام دهد و توانایی لازم را برای گذراندن اوقات فراغت یا مقابله با پیشآمدهای ناگهانی به دست آورد. چنین فردی از بیماریها و نارساییها و نواقص جسمانی به دور خواهد ماند و استقامت، چابكی، انعطافپذیری و سرعت از ویژگیهای اوست (شیرزادی، 1392).
طی بررسیهای انجام شده، متأسفانه كودكان و نوجوانان به طور كامل فعال و با تحرك نیستند، پس ضروری است بچهها به ورزشهایی بپردازند كه برای بهبود سلامتی و ارتقای سطح سلامت آنها مفید باشد. در همین راستا نكتهی مهم این است كه اولیای مدارس با هماهنگی والدین با توجه به عوامل مختلفی مانند سن، توانایی فیزیكی، سابقهی بیماریهای خانوادگی و وضعیت سلامتی كودك، ورزش مناسب دانشآموز را انتخاب نمایند و یكی از اهداف اصلی متخصصان این است كه بتوانند 30 دقیقه ورزش سبك و آرام را در اكثر روزهای هفته دانشآموزان بگنجانند و به ایجاد فرهنگ سلامت در روحیهی دانشآموزان كمك نمایند. لازم به ذكر است تحقیقات متعدد در مورد تأثیر ورزش بر روی رشد و آمادگی جسمانی و همچنین نشاط دختران نشان دادند كه دخترانی كه ورزش میكنند دارای بدنی انعطافپذیر و فعال هستند (شیرزادی، 1392).